Wychodzę na groblę pierwszego ze stawów. Bilans wejścia mam znakomity. Jednocześnie widzę płynącego, dorosłego bobra i przelatującego nisko nad nim rybołowa, ze słusznych rozmiarów rybą w szponach. Wokół słychać 2-3 pary żurawia, a całości dopełnia dźwiękowa zadyma u lęgowych na sąsiednim stawie łabędzi krzykliwych. Z tamtego też kierunku nadlatuje i od razu też woduje mocno zdenerwowany krzykliwiec. Chwilę potem okaże się, że chciał on dołączyć do rezydującej tu pary łabędzi, co spotkało się z ich zdecydowaną i głośną dezaprobatą. Po dłuższej chwili trąbienie krzykliwych ustaje, a okolica zostaje zdominowana przez donośne, końskie rżenie i to rżenie nie jednego, a jakby całej stadniny koni! ;) Okazuje się, że każdy z tych płytkich stawów, o nagrzanej i bujnie porośniętej roślinnością wodzie, zamieszkany jest, w zależności od wielkości, przez jedną lub dwie pary perkoza rdzawoszyjego ( Podiceps grisegena ). A każda z nich, stymulowana przez sąsiadów chętnie i często manifestuje swą obecność specyficznym głosem. 

Perkozy rdzawoszyje bronią swojego kawałka stawu nie tylko przed sąsiednią parą perkozów, ale często muszą stawiać czoło wścibskim łyskom.Zwykle wygładzone oblicze perkoza mocno kontrastuje z jego wiosennym nastroszeniem.Budowa gniazda to praca zespołowa. Materiał zbierany jest z większej części stawu, a najczęściej w bezpośrednim sąsiedztwie gniazda.Ptaki często poruszają się parami, szczególnie w momentach pełnej mobilizacji.

Serdecznie pozdrawiam – Marcin